Στις 4 το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955 η τουρκική εφημερίδα "ινσταμπούλ εξπρές" σε έκτακτη έκδοση της δημοσιεύει φωτογραφίες παραποιημένες, από την έκρηξη στην υποτιθέμενη οικεία του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη, που χρησιμοποιούσε η τουρκία ως προξενείο, δίνοτας την εικόνα πλήρους καταστροφής. Την βόμβα όμως μικρής ισχύος είχε βάλει στο οίκημα τούρκος πράκτορας και είχε τοποθετήσει ο κλητήρας του τουρκικού προξενείου.
Την ίδια περίπου ώρα σε διάφορα σημεία της Κωνσταντινούπολη υπήρχαν προγραμματισμένες συγκεντρώσεις μεταφερόμενων αλλά και ντόπιων τούρκων με πρόφαση το κυπριακό ζήτημα. Πρωταγωνιστεί το παρακρατικό σωματείο «Η Κύπρος είναι Τουρκική» του τούρκου πράκτορα Χικμέτ Μπιλ, οποίος αργότερα τοποθετήθηκε ως ακόλουθος τύπου της Τουρικής Πρεσβείας στην Βηρυτό. Μάλιστα όλες τις προηγούμενες ημέρες οι τούρκοι είχαν διασπείρει φήμες περί προετοιμασιών σφαγής τουρκοκύπριων στην Μεγαλόνησο.
Η είδηση αυτή στάθηκε η αφορμή για την επιθετική και προσχεδιασμένη επίθεση του τουρκικού όχλου που ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες κατα των Ελλήνων και των Ελληνικών περιουσιών στην Κωνσταντινούπολη... Επί 9 ώρες οι τούρκοι σκότωναν, βίαζαν, λεηλατούσαν και κατέστρεφαν...
30 επιβεβαιωμένοι νεκροί, και εκατοντάδες τραυματίες, εκτίμηση για 2000 βιασμούς με 200 από αυτούς επίσημα καταγγελθέντες, ήταν το ξέσπασμα της οργής πάνω στους Έλληνες που συνοδεύτηκε και με τους υλικούς βανδαλισμούς
Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή. Επιθέσεις δέχθηκαν επίσης, ένας μικρός αριθμός αρμενικών και εβραϊκών περιουσιών, ορισμένες αρμενικές εκκλησίες και μια εβραϊκή συναγωγή.
"Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε." wik.
Από τους 130.000 Έλληνες που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη εκείνον το Σεπτέμβριο, από τα γεγονότα επηρεάστηκαν περίπου 110.000 άνθρωποι, οι οποίοι αφού χάθηκαν δουλειές, σπίτια κλπ, αποφάσισαν σταδιακά να εγκαταλείψουν την Πόλη. Περισσότεροι από 8.500 ομογενείς δεν είχαν στέγη τις επόμενες μέρες και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν άμεσα την Τουρκία.
Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο τραγικός πνευματικός ηγέτης που έσυρε τον βαρύ σταυρό του μαρτυρίου, προσπαθεί να εμψυχώσει όλους όσους έχασαν το θάρρος κι’ είναι έτοιμοι να φύγουν:
«Είδατε τα κόκκαλα; Ξεθάφτηκαν για να σας μιλήσουν, για να σας πουν το χρέος που ‘χετε να μείνετε σε τούτη τη γη που γεννήθηκαν οι πατέρες σας, οι πατέρες των πατέρων σας, εσείς, τα παιδιά σας».
Όλα αυτά δεν συνέβησαν σε κάποια άλλη εποχή, αλλά το 1955, μισόν αιώνα πίσω, με πολλούς από τους πρωταγωνιστές της, θύτες και θύματα να βρίσκονται εν ζωή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου